Ben böyle ölümleri sevmiyorum be gülüm,
Beni her gün, her saat öldürmek mi niyetin?
Birden bire gelmeli seni beklerken ölüm,
Herkesi halimize güldürmek mi niyetin?
Ben zaten vicdanımdan insafı kaldırmışım,
Akla, fikre, mantığa borazan çaldırmışım,
Uğraşmana gerek yok tamamen çıldırmışım,
Deliyi, zır deliye döndürmek mi niyetin?
İçime gömüyorum mahşere dek hıncımı
Biraz daha artırma siteminle acımı,
yüreğimde tutuşan bu en son kıvılcımı,
Şimdi bir bahaneyle söndürmek mi niyetin?
Susamış olsam bile sayende ecelime,
Ben gereken kefeni biçerim bedelime..
Bir rus ruleti gibi ağzında her kelime,
Bu oyunu bilerek sürdürmek mi niyetin?
Dünyam zaten sayende döndü mahpushaneye,
Azrail’den önce mi girmek derdin hane’ye?
Daha fazla uzatma, gerek yok bahaneye,
YAŞ derki; defterimi dürdürmek mi niyetin?
18.03.2007
Tlf. Ev: 0 368 261 85 84
Cep : 0 530 512 73 76
Kayıt Tarihi : 1.1.2009 18:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!