Kurumuş Dal Yeşillenmez,
Gönül boşuna sulama,
Kırılan kalp deva bulmaz,
Tutmaz tamir ve ulama.
Dirilemez solan güller,
Ötmez susunca bülbüller,
Lal olmuş ahrazdır diller,
Gerek kalmadı kelama.
Kış baharı getirendir,
Binbir çiçekler verendir,
Güzse sona erdirendir,
Boşuna yayla kollama.
Solar bahar, yağar karlar,
Başında ak ak beyazlar,
Feri kaçar görmez gözler,
Boşuna mektup yollama.
Evrim Evrensel solunca,
Dertler deruna dolunca,
Ne gül gerek ne de gonca,
Gelemem yar el sallama.
Kayıt Tarihi : 1.11.2013 00:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Evrim Evrensel](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/11/01/gerek-kalmadi-kelama.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!