Zaten ümüğümüzü sıktın sıkıldık,
Ümüğümüzü sıkmana gerek kalmadı.
Aç kaldık borç batağına çakıldık,
Ümüğümüzü sıkmana gerek kalmadı.
Ağanın cebine uzanmaz eli,
Olduk halk olarak yaşayan ölü,
Kambur tuttu sırtı büküldü beli,
Ümüğümüzü sıkmana gerek kalmadı.
Dünyaya bir kez doğan bir kez ölünür,
Allah'tan emirsiz canmı alınır,
Yaptığın işlekler sanma silinir,
Ümüğümüzü sıkmana gerek kalmadı.
Alıştık kuru ekmeğe kuru soğana,
Bakmaz olduk yağlı ile yavana,
Sorgu süal için çektin divana,
Ümüğümüzü sıkmana gerek kalmadı.
Sen baba adam ol dedik olmadı,
Halkı tehdit etmek sana kalmadı,
Ölmedi süründü Veysel yılmadı,
Ümüğümüzü sıkmana gerek kalmadı.
Tel: 0537 959 05 55
Veysel ŞimşekKayıt Tarihi : 10.6.2013 23:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!