Gereğinden 'özel' isim Şiiri - Kürşat Uçar

gıyabında yaşanan müebbet bir sevdadır adın
korkak kaçak biçare uyanmaktır vazgitmek yollarına
seninle çırıl ve çıplak sözcükler dağılır zerre toprak
hücrelerimin her köşesine...
us'lu ama aptal
uslu ama yaramaz bir çocuğun adı yazılır tahtaya
'çok konuşanlar'
ve o anki matematiğimizin hesaplamaya yetmeyeceği basamakta
çarpı...
adından dahası çıkmaz ağzımdan oysa...

adın;
gıyabında dökülen birkaç göz yaşı

adın;
çift kişilik yatağımın onlara göre dolu
bana göre boş tarafı

adın;
bir bütünün aslında subjektif bir yarımlığa sahip olduğunun ispatı

adın;
tüm harfleri kıskandıran
ünlü ünsüz tanımayan

ve

adın
yere düştüğü anda
yüreğimi gök yüzüne çıkaran...

tüm bu saçmalık...
adın...