Ben her çaresiz kaldığımda yüreğine sığınırdım
Dertlerimi, kederimi Unuttuğum tek yer sinendi
Ne çok severdim dizlerinde hayaller kurmayı
Sen saçlarımı okşarken, ruhum dinlenirdi gözlerinde
Yeryüzünde kimse kalmazdı sanki, biz yanyanayken
Avuçlarını koklardım saatlerce, cennetim olurdu kokun
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta