hayat, anlamsızlaşıyor;
bazen...
bir sonraki gerçekliğe
geçerken...
gerçeklikleri, seçemiyorsun;
geçerken uğruyorsun
illaki..
hayat sana
tek çeşit;
ama saf, ama koskocaman,
ama doyurucu, ama özel,
ama tek...
gerçeklik yaratmıyor...
seçemiyorsun, tercih edemiyorsun;
geçerken uğruyorsun illaki...
ve illaki canın acıyor...
sahip sıfatın yok;
olamayacak...
hiçbir gerçek, senin değil...
kimisine; geçerken uğruyorsun,
kimisi ise; parmaklarının ucundan
kanatarak canını,
çekilip, gidiyor...
canın acıyor;
bağıramıyorsun...
her öykü gibi;
hayal...
her rüya gibi;
gerçeksiz...
hayatın dışında bir yerlerde,
sevinçler; sonsuz tanımlı...
sen,
hayatı kucaklarken;
güçlü,
canın acıyor...
kanıyorsun, bir yerlerde...
ve sahibi değilsin;
hiçbir gerçeğin...
15/09/03
Nihan DemirelKayıt Tarihi : 16.9.2003 22:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılarımla
İbrahim Tolga özsoy
TÜM YORUMLAR (1)