Sen sanki Lafontaine’ in
Masal kitaplarından çıkmış gibiydin
Gerçek değildin, benim de değildin
Sen bana
Yaşamımın tükenen düşlerine gelen
Beyaz atlı son prenstin
Görmemiş olsam da yüzünü
Tutamadıysam bile ellerini
Öylesine sevdim ben seni
Kimdin, kimindin bilmiyorum
Kaderim, belki de ölümümdün
Nasıl oldu hiç anlamıyorum
Ama inan ki seni çok sevdim
Sen
Bir şarkı olmuştun dilimde
Özlem olup dolmuştun yüreğime
Ama bitti sevgilim artık her şey bitti
Yoruldum düşlerimin peşinde koşmaktan
Tükendim sana ulaşamamaktan
Son durağımda ömrümün
Kahroldum ağlamaktan
Sen sanki Lafontaine ‘in
Masal kitaplarından çıkmış gibiydin
Belki de benimdin ama bana hissettirmedin
Canan Onuş_2009_İst
Canan OnuşKayıt Tarihi : 9.9.2009 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgi saygılar
bende size bir şiirimi hediye edeyim
[email protected]
05052893879
BUGÜN
Uykusuz günlerimde
içim geçivermiş düne.
Sessizlik dağılmış havaya
bulutların uçurumlarında gezinmişim.
Bak yarın özgür olabilirim
kıymetini bil.
Şimdi tutsağınım
eline düşmüşüm diyorum.
Oysa sen
doruklarında karım diyorsun.
İçinde kurulmuş sevdaya pusu
birazdan bırakacaksın kendini ölüme.
Dağın sevdaya
yürürken soluksuz uyukusu
bir yağmur damlası gibi düşecek
yanaklardan süzülen gözyaşı.
Bugün evde kalışım
kendimi sende unutuşumdan.
Bugün uzanışım yatağa
küs oluşumdan hayata
öteki yanımın terkedişinden
beni yalnızlığıma
bana uzanmayan ellere
ve değmeyen nefeslere dokunuşum
Masum yalnızlığımda sana
türküler söyleyemiyorum.
Baksana küflü bulutlara
gökyüzünü soluyor gözlerim
mavisi olmayan arınmamış.
Düşlerimin çırpınışları öteki yanımda
demlenmeye sabırsız
bir sıcaklık sığınsın
köklerine insin damarlarımın.
Şimdi kendime dönüş çabası içindeyim
artık yoruldum kendimden kaçmaktan
kendim olmalıyım diyorum.
Aşkta ızdırap varsa
önce ben tadayım
önce ben besleneyim acılarla
sana mutluluk kalsın.
Seni tanımadan
hazırlıklı yakalanayım aşka.
Yeni sevda sözcükleri bulayım söylenmemiş
tanıdık birine bakışın olayım.
Kendine hasret bırakacaksa yokluğun
hergün üz beni razıyım
seni özlemek kalsın içimde
çıkmazlarım olma yeter.
Yüreğini açmış bekler
kimbilir yeni doğacak
içimizdeki aşka
bebekler.
Ahmet Canbaba
TÜM YORUMLAR (16)