Aşağıda Sn. Umur Semiz Koçak’tan aynen alıntı bir yazı yayınladım. Yazı üstü ve yazı aralarının köşeli parantez içi, açkıları bana aittir.
[Aslında evrendeki bunca kesikli sürekli akışın süren git devinimi içinde; evrenin kaostuk olmasının yanı sıra, güzelliğin birbiri ile dans etme harmonisini de yaşamaktadır. Kıyamet bu harmoni içinde, harmoninin sürdüğü zaman boyunca; hiç gerçekleşmeyecek olan bir durumun; sanki gerçek eşecekmiş gibi ortaya konmaktadır. Bu hayali, zoraki kıyameti, konuşlardaki gayret; insan öznelliklerinin bir sübjektifliğidir. Bu kaostuk harmoni içinde öznel kehanetler sanki gerçekleşmemek için vardırlar.
Bu evrensel akış, kuşkusuz ki kendi kıyametini de, az az biriktirmektedir. Ne zaman bu oluşmaların özel ve genel süreçleri; kendi entropisiyle, kendi akışını sürdüremez olursa; o zaman geneldeki akışın kendi çevresiyle dirençlediği geriliminin gel hareketi; tersine bir süreç olunca; ancak o zaman genel kıyamet olası olacaktır.
Boşu boşuna Dünyamızın kendi içsel çevrimil buzul dönemini, holosen dönemini, yer hareketlerine bağlı manyetik kutup değişmeli hareketlerini; bu kıyameti dönemin içine sokmayınız. Çünkü bunlar bir dinamikliğin evrimsel, devrimsel ve çevrimsel hareketleridirler. Yine unutmayınız ki bu hareketlerin öncesinde ve içinde ve sonrasında; yine evren ve Dünyamız kendi var oluşuyla dimdik ayaktadırlar. Evren ve dünyamız yola çıktığı bu macerasında, ilk haliyle olduğu gibi durumlarını; illa bizimle olmak zorunda değildiler. B.K]
Tamamını Oku
