Gerçekler Şiiri - Atila Yalçınkaya

Açılır hak ile zulmün arası.
Zülüm berdevamdır, derin yarası.
Yüzünde görülür katran karası,
Vicdan kaldırmaz da, hakikat budur.

Dil ile yaralar haklı hasmını,
Tanımaz kendinden olmaz kısmını,
Nefretle geveler kimin ismini.
Üstünü örtsen de hakikat budur.

Namerde sarılır dört eli ile,
Kem söz sarf ediyor goncaya güle,
Gül uzatana çok vurdu sille.
Hainin içinde hakikat budur.

Delikli bir pula satar dostunu,
Envai çeşitten giyer postunu,
Gerçekler çıktıkça örter üstünü,
Aleni olsa da hakikat budur.

Sızlamaz körelmiş kara vicdanı.
Haramın yuvası olmuş cüzdanı,
Günahla iç içe olmuş harmanı.
Yenilen içilen hakikat budur.