Yolculuk zamanı geldiğinde herkes her zaman birbirine veda edemezdi…
Sanırım düşüncesinde asla bir daha beni görmemek üzere gidiyordu. Ama zaman onu terk etmişti, kendi acımışız özlem kıvrımına alarak benle beraber gücümüzü deniyordu…
Ve ben o acımasızca geçen yıllara direnmek için var gücümle sürtünüyordum…
Ve zaman onla beraber beni de terk etmişti yalnızlığımıza dokunmadan...
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta