Gerçek yalanlar Şiiri - Yorumlar

Değerli üstad kelebekler uçuruyorsun yüreğimizde
devamı dileklerimle.Eyvallah.mustafa-sufist_05

Sanki Shakespeare'in o ünlü sahnesiyle başlamış şiir,elinde kuru kafa 'Olmak ya da olmamak,işte bütün mesele bu' derken;yıkılıveriyor birden sanatçı elindeki kuru kafayla...Hareketli bir başlangıç...

Sonra seyirciler çıkıyor ortaya,yalnızca alkışlayan alkışlayan...Perdenin arkasını göremeyen,olaya sadece kendi gözlükleri arkasından bakan...

Sonra okuyucu,şair ve yorumcu geliyor...Belki şiire yalan girmiş,yalan okunmuş,yalan yorumlanmış.Hiçbiri aslı gibi değil..Gerçekleri görmek istediği gibi görüyor herkes.O zaman ne yalan ne gerçek ayırt edilebiliyor...

Kimbilir dünya bir büyük sahne biz de oyuncularız...

Mükemmel bir çalışma...Tebrik ve takdirlerimi sunuyorum tam puanla...Saygılar...

Okuyucu şiir okurken aldığı hazları ğaylaşır şair ile ve çok fazla değerler bulur kendinden ne yazacağını, nasıl yorum yapacağını bilmesen. Bilir ki yazacağı her cümle anlamsız kalacaktır yaşadıklarını anlatmak için, bilir ki şair onun anlatmak istediklerini en güzel şekilde anlatmıştır zaten.

Kutluyorum kaleminizi ve yüreğinizi. Yine çok özel bir şiir okudum yüreğinizden akıp gelen.

Sevgi ve saygılarımla tam puanımı bırakıyorum sayfanıza

çok haz alarak okudum..gerçek yalanlar ı şair o kadar güzel bir uslup la ve gerçekci tespitlerle anlatmışki açıkcası bayıldım...
evet şair her giydiği elbisede, farklı hayal kurar..her anlattığı aşka, farklı rüya,farklı çicek koklar.....
ellerinize sağlık 10 puanımla kutluyorum efendim....

HANDE

zamanın öncesindeydi şiirci, kalemi elinden düştüğünde
yalanlar şiirde kalmıştı.

yorumcu; tarafsızlık ibresini uçurdu gökyüzüne
entelektüel dumanların altında anladı ciğerinin bedelini
şiiri okumadı, oyuna kapadı gözlerini …

bahçelerde çiçekler soluyordu, bahar rengini arıyordu

çok düşündürücü sevgili cevat çeştepe ....birazda hayatın gerçeği kendimizi kandırma yolunu seçeriz bazen masum yalanlarla bir nebze mutluluk çalarız zamandan yada kuralına göre oynatırlar oyunu ...
kutlarım yine nadide bir eser sevgi ve dostluğumla
müzeyyen başkır

Evet, oyuncuyuz üzerimize giydirilen kostümlerde

Evet, seyirciyiz hayatımız başkalarının ellerinde şekillendiğinde

Evet, okuyucuyuz kimi yalnız kimi kalabalıklarda

Evet, şiirciyiz yeni bir dünya yaratmak hevesinde

Ve evet, en çok da yorumcuyuz galiba suskunluklarımızda...

Farklı bir şiirle buluştum. Teşekkürler ve tebrikler...

'şiirci; elindeki çiçekleri atarken raylar üstüne
onu beklemeleri kaçıncı hükmünü giymişti yalnızlıklarına
kimseler tanık olmasa da gözyaşlarına ….

zamanın öncesindeydi şiirci, kalemi elinden düştüğünde
yalanlar şiirde kalmıştı. '


Yine farklı bir şiir Sn. Cevat Çeştepe.
Kutlarım...
Selamlar
Gül

Yasamda ve Insan iliskilerinde,Yalanlarin yerine Düsler, Umutlar ve Gercekler olsaydi, yalanda olsa!...diyor gönlüm... Ama bu yasanilasi dünyada bunun da gercek olmadigini bile bile..

Evet sair dostum,yasam zaten bir tiyatro sahnesi, oyunculari da ben, sen, o… biz, siz ve onlar…
Siirlerimizi de bu yasamdaki tiyatro sahnesinden uzak tutamiyoruz…

Daha cocukluktan ailemizin ve toplumun verdigi rolleri oynuyoruz yasamin tiyatro sahnesinde istesek te, istemesek te…
Ve toplum kendi yarattigi oyuncularina verdigi rollerin sahnede basariyla oynanisini alkisliyor…

Ancak bu siirdeki oyuncu yere düstügünde, neyi oynadiginin ayirdina vararak gercekle yüzlesmeye basliyor…
Ve kendi sectigi ya da istedigi rolü oynamak istiyor, bir Donkisot olma riskini göze alarak…

Okuyucu ve seyirci, sahnede oynanan siirsel oyunu anlamak icin tekrar tekrar dönüyor dizelere, sözcüklere gizlenen Gercek Yalanlara…
Anliyor, ama kelebeklerin ucusuna engel olmamak icin yüreginde, anlamamazliktan geliyor, gerceklere gizlenmis bu yalanlari…

Siirci ise, siirsel dünyasinda elinde bir demet cicekle hep gidip geldigi ayni yollarda, dizelere, sözcüklere gizledigi gercek yalanlarin arasinda yalnizligin hükmünü giyiyor yine gece ve gündüzlerinde…

„zamanın öncesindeydi şiirci, kalemi elinden düştüğünde / yalanlar şiirde kalmıştı.“

Siir yazip bittiginde, gercek ya da yalan düs dünyasindan kendi gercegine dönüyor siirci yine istemese de…

Siirci kendi gerceginde de siirdeki gibi kalamiyor uzun süre, alkis istiyor, anlasilmak istiyor „Gercek Yalanlar“ daki siir dünyasina yine dönebilmek icin…

Son baharda yapraklar agaclardan soyunurken, bahcelerde cicekler solarken ve de bahar kendine özgün renklerini ararken …
„yorumcu; tarafsızlık ibresini uçurdu gökyüzüne / entelektüel dumanların altında anladı ciğerinin bedelini /şiiri okumadı, oyuna kapadı gözlerini … „

Yorumcu, siire kendini tam olarak verip okuyamadi...
Oyun öylesine güclü imgelerle oynaniyordu ki, siirdense Gercek Yalanlar`la yüklü oyuna kaptirdi kendini yorumcu..

Evet, yine Cevat Cestepe`nin kendi dünyasina özgün senaristi, oyuncusu kendisi olan, düsündüren, oyun ve öykü ya da roman tadinda yazilmis bu güzel siiri…biz okuyucu, seyirci ve yorumcular bu oyuna ve siire oldukca basarili ve harika,diyerek alkisliyoruz… :)))

gerçek yalanlar bu kadar çıplak ve siz, siz o altın yüreğinizle güneşten kopardığınızı sunuyor ve bir ayrıcalıklı melek sıcaklığıyla, meleklerle bu sıcaklığı ulaştırıyorsunuz yüreğimize...

bu dileğinizi olduğu gibi alıyorum ki, ruhu güç bulsun...

Hepinize ve ülkemize ve bütün dünyaya üzerine gözyaşının damlamayacağı yarınlar diliyorum.

teşekkür ediyorum paylaşımınıza, sevgim, saygımla.

H
A
R
İ
K
U
L
A
D
E

TEBRİKLER.

SELAM VE DUA İLE.