Gerçek Sanılan Anılar Şiiri - Didem Atav

Bugün akşam erken olmadi

Yarın sabah da erken olmayacak biliyorum
An an
Soruyorum
Nerde
Nerde gerçek sanılan anılar nerde
Karşı ki dağdan kopan ılık meltemim
Yüzümdeki mutluluğun aynasıydı
Hafif hafif okşayan

Ateşler ve sancılarla dolu vücudum
-hastalığımın ateşi çıktı-
Sök kurtar
Deli gibi inlemekte

Pür neşe koşardık kırlara
Papatyalardan taç yapardık
Gelincikleri sermişlerdi altımıza
Sen şiir olur okunurdun ben namelerin kadını
İlk bahar Yasda şimdi
Ne papatya açıyor ne gelincik
Gelmiyor yaz da
Sana Küsmüş
Tıpkı, akşam meleği sabah meleği

Durdu an mevsimler durdu
Dönüşü yok sevincin
Tüm dünya yasta
Sen bakmadığından beri
D.A