Gerçek Olabilirmi? Şiiri - Yıldırım Kırl ...

On yedimde tanıştım mehterhane damıyla
derme çatma ranzalarımız vardı
iğne deliği kadar gün ışığı sızardı
küflü çarşaflarımıza
şavka karşı türkü çağırıp
sekizlik demliklere
on beş bardak çay sığdırırdık
masamızın üç ayağı vardı dördüncüsünü
nazım edip orhan turgut cemal tamamlardı
şiire öyle alıştım
ben içerdeyken mahiri ulaşı sinanı
cevahiri vurdular
ardı sıra denizi yusufu hüseyini astılar
hepside iyi çocuklardı ve hep çocuk kaldılar
bizim koğuşta kendini napolyon sanan
akıldan yoksun biri vardı
karısını kardeşiyle basmış
baltayla önce aklını sonra onları doğramış
nedendir bilmem ona bakınca aklıma
tolstoyun savaş ve barışta geçen
piyer ve denisov gelirdi
belki göbeğinden belki peltekliğinden
onuda astılar
buradaki tek enstrüman
burunsuz ömerin sazıyla
gardiyan hulusinin kampanası
birini hasret cana yettiğinde duyarız
diğerini görüşlerde ha birde
zaptu rapta alınırken
hamam günlerinde aklıma
hitler gelir bizi anadan üryan soyup
tek sıra halinde gaz odasına kapatıyorlarmış gibi
nefessiz kalırım
hitleri hiç sevmedim ben
belki stalini biraz
sanki o daha az faşistti
orhan kemalin murtazadan biliyorum
türkiye ye hiç gelmedi mussolini
tek bildiğim hiç biri
mustafa kemalin topuğuna erişemedi
nazım ne güzel anlatırdı onu
sarışın bir kurda benziyordu
ve mavi gözleri çakmak çakmaktı
mustafa kemal benim en büyük kahramanımdı
bugün akşam erken oldu
sana yazarken hep böyle oluyor
ne çok yazdım sana ne çok
gerçi hiç cevap alamadım ama olsun
ben böylesinide seviyordum
biliyorum beni hiç tanımıyorsun ama ne çıkar
sen benim burada gün ışığım
fikirdaşım sebebi hayatımsın
her kampana çalışında
içimden bir his
geldi diyor
gerçek olabilirmi
tomris
12.11.2014