Yok aslinda bir farki
Ama once kendini yasar
Biraz bencildir belki
Bencilliginden paylasim dogar ama
Anlamamazlik patikasindan yurur once
Isler ilmik ilmik duygulari yuregine
Sonra ulasir icindeki gercek insana
Sonra ulasir insanlarin icindeki
O hep kendisine benzeyen baska insana
Huzunleri yasar once
Zorluklari tutar
Sonra huzunden sevinc damitir
Ogrenir her insan sevince yarasir
Verir kendindeki sevgiyi
Baska donmus sevgileri uyandirmak icin
Bilir hep eksiktir bir tarafi
Barisir once kendi eksiklikleriyle
Bilir herkes eksiktir
Guler gormeden kusurlari
`Barisin` diye haykirir insanlara
`Barisin sizde icindekilerinizle`
Kayıt Tarihi : 30.12.2005 15:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gassan Satar](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/30/gercek-insan.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)