Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
şimdi desem ki gerçek dostluklar yoksunluklar, yokluklar üzerine kurulanlardır, neye yarar..akibet karşısında korkaklık göstereceklerden dost olur mu, olmaz..! olmamlıdır da...
Müşterek bir ruh demişti sanırım filozofun biri dostluk için..hazin: ayrı vücutlarda ortak bir ruh. Yani sadece varolanlar, iyilikler, güzellikler ve mutluluklarda değil de, bunlar olmadığında da oratklıktır dostluk.
Ne diyorum sahi:)
Yok..sunuz.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta