Yalnızlık sarmıştı beni yine,
Sensizlik almıştı beni içine,
Bomboş ve kapkara bir gece,
İşte ben o geceyle birlikte,
Fark ettim…
Yıldızların, bana bakıp bakıp durduğunu,
Ve eski dosttan düşman olmaz derler,
Meraktan herhalde, bir sürü sorular sorduğunu.
İşte o dostlarım,
Derdimi sordular, sustum, susa kaldım!
Yalnızım dedim, yapayalnız!
Bizler varız dediler… Bu yalnızlığın anlamsız!
Tamam dedim, dostlarımsınız, hep dostlarımdınız.
Ama sevmezdiniz ki herhalde aydınlığı,
Tan vakti gelince, görüşürüz derdiniz, usulca…
Ve yine yalnızlık bana kalırdı.
Aynı, yarın ki gibi!
Kayıt Tarihi : 12.2.2016 17:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!