Gerçek dost Şiiri - Rabiya Tasdemir

Gerçek dost;
Çağırmadan gelen,
Almadan verendir
Karanlığında ışığın
Canın acıdığında
Canı yanandır

Yaslanacak omuzdur
Arandığında bir eldir,
Menfaatsizce uzanan.
Gölgesinde huzur bulduğun,
Heybetiyle güven duyduğun
Bir çınardır kocaman

Seninle gülen seninle ağlayan
Derdini, kendi derdi sayan
Uyaran,koruyan,kollayan.
Her durumda sana koşan
Kırmış olsan bile darılmayan

Fırtınalardan koruyan
Sığınılacak bir liman.
Zenginliği,fakirliği,
Güzelliği,çirkinliği
Hiç hesaba katmayan
Kara günde hep var olan.

Sırtındaki tek hırkayı
Zemheri bir kış gününde,
Düşünmeden sana sunan.
Sıcaklığı ile yüreğine
Ilık ılık akan.
Yüreğinde nefes alan,
Bir candır seni yaşatan.

Dost için,
Daha ne desem ki;
Suya yazılmaz
Kalbe kazınır ismi,
Bir bilgenin dediği gibi:
Karşılıksız verilen bir sevgi.
Tek bir ruhun,
İki ayrı bedende dirilişi…