Dağı taşı dolandım aradım dostu,
Dermanım kalmadı bulamadım onu,
Çiçeklere sordum bunu,
Gerçek dostu bulamadım.
Yunus olup cihanı gezdim,
Gerçekleri görüp düşünü verdim,
Bana yapılan kötülükleri bildim,
Gerçek dostu bulamadım.
Issız adalarda aradım,
Şafakta gök yüzüne bağırdım,
Sesimi duysunlar diye çağırdım,
Gerçek dostu bulamadım.
Elimi uzattım tutsunlar diye,
Gördümki hepsi döndü deliye,
Ne gerek kaldı onları bilmeye,
Gerçek dostu bulamadım.
Mustafa kaçtı onlardan,
Umudu kalmadı dostlarından,
Ona hor bakanlardan,
Gerçek dostu bulamadım.
Kayıt Tarihi : 20.4.2011 15:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamiş Mustafa](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/20/gercek-dost-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!