Dostlar vardır... Hep yanınızdadırlar... Günleriniz, haftalarınız, mevsimleriniz, yıllarınız geçer ama onlar hala yanınızdadırlar... Çünkü siz hep ayaktasınızdır... Desteğe, yorulunca yaslanacak bir omuza ihtiyacınız olmamıştır henüz... Mutlusunuzdur, mutludur, mutludurlar...
Bir gün aniden sendelersiniz, düşecek gibi olursunuz, çıkılması güç, hatta imkânsız bir uçurumun kenarında yapayalnızsınızdır... Başınız döner, gözleriniz kararır, dizleriniz sizi taşıyamayacak gibidir...
O da ne? ? ? ?
Ne 'tut elimden' diyebileceğiniz bir 'dost', ne de omzuna soluklanacak kadar yaslanabileceğiniz bir arkadaş yoktur etrafınızda...
Birden bire kalabalıklar sisler arasında kaybolmuştur... Ölüm meleği atacağınız son adımın ardında sizi beklemektedir...
Yüreğinizin içindeki yaşama arzusunun dibe vurduğu anda, son bir hamle yaparsınız birkaç adım ileriye doğru… Hayata boş gözlerle bakarken aniden bir ışık kamaştırır gözlerinizi sisler arasından… Güneşinizin her gün doğduğu yönden de değil üstelik…
Refleksleriniz sizi o ışığa doğru çeker… Öyle bir farklı enerji dolduruverir ki içinizi, eski gücünüzden fazlasını kazanırsınız bir anda… Uçurum çoktan kapsama alanınız dışında kalmıştır bile… Hep var olan ama hiç bilmediğiniz, önceden tanımadığınız ama aslında hep sizinle olan “gerçek dost” tan başkası değildir o ışık… Uçurumun sınırına kadar sizi izlemiş ama takatiniz tükenme noktasına gelene kadar, sırf gururunuz, onurunuz, haysiyetiniz, kısacası var olan tüm değerlerinize olan saygısından ışığını göstermemiştir…
Yani tam o “ölümle kalım arasındaki ince çizgi” ye gelene kadar bütün enerjisini biriktirmiş ve sizi beklemiştir… Sadece “tek bir dost” unuz olduğunuzu anlayabilecek kadar çok şey yaşamanız için…
Bu gün işte o noktadayım “dost” larım… Uçurumun ucundan kurtulmanın şaşkın, biraz da huzurlu rehaveti içinde… Ve bir daha o uçurumu hiç görmememi sağlayacak kadar sağlam bir “dost eli” ne sahip olmanın mutluluğu içinde… Gerçekten de “gerçek bir dost” a sahip olduğumun, ama kaybetmemek için benim de bütün enerjimi sadece o dost için rezerve edeceğimin bilinci içinde…
Dostsuz kalmamanız dileğimle…
Kayıt Tarihi : 26.9.2010 02:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!