Gerçek Aşkın Kitabı Şiiri - Özer Baba

Kadın…
Bir sırdır evrende,
Ay ışığında doğar,
Geceyle konuşur,
Ve bazen sadece susarak var olur.

Erkek…
Bir yangındır doğada,
Rüzgârla koşar,
Toprağı yarar,
Ama özünde hep bir suya hasrettir.

Ve aşk…
Ne yalnız kadındır,
Ne sadece erkektir.
Aşk, ikisinin arasındaki boşlukta doğar,
Kâinatın en eski masalıdır.

Bak şimdi…
Mecnun’u düşün, çölde aklını yitirmiş.
Sandılar ki delirdi…
Oysa o, kalbini dünya aklının zincirlerinden azat etti.

Leyla ise,
Toprağın sabrını kuşanmıştı,
Sevmesini değil, beklemesini öğretti dünyaya.
Çünkü kadın,
Varlığıyla değil, var olmayışıyla yakar.

Aslı’yla Kerem’in türküsünü duymadın mı?
Ateşe yürüyen bir adamdı Kerem,
Sustu... çünkü kelimeler Aslı’nın gözlerinde eridi.
Aşk bazen bir yangın değil,
Yangında kalan bir küldür.

Arzu ile Gamber,
Aynı göç yollarında ama ayrı kaderlerde yürüdüler.
Çünkü aşk, bazen birleşmek değil,
Aynı hayalle yaşayıp, farklı hayatta susmaktır.

Şirin’i de unutma…
Ferhat’ın dağları delmesi sanıldı aşk.
Hayır Yoldaş, asıl aşk;
Şirin’in, o dağların ardında hala bekliyor olmasıdır.

Kadın, doğanın sırrıdır:
Bazen bir yağmur, bazen bir volkan…
Erkek, o sırrın cevabını arayan bir bilgedir,
Ama çoğu zaman cevap,
Kadının sessizliğinde saklıdır.

Şirin’in Ferhat’a bakışıdır,
Kerem’in Aslı’yla konuşmadan ağlayışıdır.
Aşkın kelimelere sığmayan tarafıdır sanat.
Ve gerçek aşk, her zaman bir eser bırakır ardından.

Zaten Leyla ne demişti Mecnun’a:

“Beni değil, içindeki beni seviyorsun.”
Çünkü gerçek aşk bir bedene değil,
Bir yüze değil… bir ruha tutulur.

Ve o ruh eğer yankı buluyorsa karşısında,
İşte o zaman ne din kalır,
Ne soy, ne kavim, ne zaman, ne mekan.
Sadece “birlik” kalır…
İki tenin değil, iki hakikatin kavuşması.

Erkek aşkı yaşar,
Kadın aşk olur.
Biri kavuşmak için yakar,
Diğeri yanmayı aşk sanır.

Gerçek aşk,
Ne tenle başlar, ne bedenle biter…
Gerçek aşk;
Kendinden vazgeçip, onunla var olmaktır.

Gözlerin kör olduğunda,
Onu kalbinle görebiliyorsan,
Dilin sustuğunda,
Onu ruhunla duyabiliyorsan…

İşte o zaman,
Aşk bir sahiplik değil,
Bir özgürlük duası olur.

Ve o zaman yazılır
Gerçek Aşkın Kitabı.