Gerçek Şiiri - Yaşar Güçlü

“dünyada ölümden başkası yalan”
diye haykırırken müzikholler
ölümün de yalan olduğunu nasıl anlatmalı
yaşamak fahişe yataklarda tenin tene değmesi
anlık kıpırdanışlarla gözlerin bakışması
dişin acıması elin kanaması mı
ölmek bir barda akşam sohbetini kaçırmak
el değmeden ambalajlanmış
gülü koklayamamak mı

yürekler çiçek açarken her bahar
idealler fışkırırken beyinlerden gencecik ve duru
gördüğüne değil dokunduğuna bile inanmaktan korkan
bir ölüye öldüğünü ve ölümün süreksizliğini
nasıl söylemeli
afyon dumanlarının arkasında hakikat şekillenir mi
bir tiyatro alır da kıskacına gözlerinden vurulmuşları
dikiverir yalancı görüntülerin ortasına
ölüm gerçek diye haykırırken Yeşilay cemiyeti
kadehlerin içine kuru kafa atanlar
kuru kafa olamadıkları için pişman olacakları bir günü
hiç akıllarına getirmişler midir
yaşamak
ölümle biteceğini zannederek her şeyin
yalanda olsa koklamak yarın solacak gülleri
nasıl anlatmalı bilmem ki
ölümün de perdeden bir sahne
ölümün de ölüme mahkûm olduğunu