Bir umut vardı her zaman
anlamsız bekleyişlerle geçti günlerim
her aklıma geldiğinde sahteliğini bildiğim hayaller kurdum
yine kendimden kaçtığım bir gecede
belkide utanarak düşündüm hepsini
olmasını umduğum her şey benden uzaklaşıyordu gün geçtikçe
bu karanlıkta giderek dahada korkuyorum
kaygılarım saçlarımı döküyor
tırnaklarım sürekli yenmekten çarpık çurpuk
eskiden öyle olmasada iyi gibi görünebiliyordum
artık halim biraz ortada sanki
Kayıt Tarihi : 2.10.2023 02:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Manvzade](https://www.antoloji.com/i/siir/2023/10/02/gercek-365.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!