Gerçek Şiiri - Bilal Aslan 3

gerçeği görmekteyim
puslu bir aynanın karşısında
yanlışlarla doğruların egemen olduğu yüzyıldan çok uzaktayım
belki yalanlar sarmış etrafımı
bir serap içindeyim sanıyorum
ansızın hissettiğim bu kıskançlık
ulaşılmaz gerçekten çok daha yakın bana
azap çekiyorum hissizlikten
ve yanmayan gönlüm bu acının kaynağı
bir gölge var ki
yansıyor bu aynanın ötesinden
davetkâr gözleriyle anlatıyor isteklerini
benim dolduramayacağım boşluklara benziyor betimlemeleri
ah! ben kimim ki?
bir boşluğu bile dolduramayacak hiçliğim!
yalnızlığımı alıyorum dost bilerek yanıma
ama yalnızlığım bile yalnız bırakıyor beni
çığlıklarla bağırmak istiyor dudaklarım
''bunca azap çektirdiğin yetmez mi kendine'' diyerek
anlamıyor hiçbiri kavrulduğum ateşin sıcaklığını
kime karşı
neye karşı bunca yanış
kim var kalbimde beni azaba sürükleyen
bunca soruya cevap bulamıyorum kendimde
aşk değil ruhuma kahrolma sebebiyeti veren
yüce bir nedeni yok boşluğa bakıp sonsuza kadar orada yaşamamın
gecenin karanlığını savaşarak açmama rağmen
güneşi doğurmuyor koca tabiat bana inat
ve anlıyorum
ben
bu dünyanın
en sevilmez adamıyım.