Gerçek Şiiri - Sibel Kaya 2

Bir kahkaha patlattım ben de. Şu ayyaş balıkçı gibi Meydan okudum dalgalarına hayatın. Ha deniz ha kara, Fark etmez dedim. Her ikisinde de dalga aynı dalga değil mi? Vurup geçiyor üzerimizden… Dengemizi bozup Küçücük bir çocuk çıkarıyor içimizden. Sonra tam karşımıza koyup İşte busun sen diye Acımasız kahkahalar savuruyor yüzümüze. Hala büyümedim mi ben diyoruz, Öylece savrulurken dalgalarda. Oysa ne kadar vakur ve aşılmaz Bir kaleydi az önce gözlerimiz. Sanki hiç yalpalayamazmışız, düşemezmişiz gibi… Bak şimdi oyunu bozuyor ve gülüyorum işte, Her an düşebilirim. Sandalın kıyısında yalpalayan O balıkçı gibi Ben de yalpalayıp duruyorum kıyısında hayatın. Düşmekten hiç korkmuyorum onun gibi… Artık ben de onun kadar gerçeğim.