bekleşip durduk.
ne hayaller kurduk...
çocuk gibi avunduk;
nereye kadar?
eninde sonunda
çıkmayacak mıydı karşımıza,
hiç umulmadık bir yere,
bir köşe başında?
ya da inmeyecek miydi
suratımıza tokat gibi?
ne kadar kaçabiliriz gerçeklerden?
baştan kabullensek,
yüzleşsek,
daha az olmaz mı hasar?
hem, insan avuntularla
ne kadar yaşar?
Kayıt Tarihi : 14.4.2012 21:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ankara
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!