-Gerçek- Şiiri - Bayram Güngör

Gerçeği her yandan sarıp setle,
Sıkıştırsan bir küçük kareye,
Sanma ki galipsin!
Sonra tüm küreyi boyasan,
Kap kara fikrinle,
Ve desteklesen en sağlam ziftle,
Sanma ki galipsin!

Seninki zafer değil;
Gün dönümünde güneş tutulması
Ya da ateşten kaçan su...
Sarhoşluk kalkınca üstünden,
Bakarsın gece gündüzle yarışmıştır,
Bir yıldız kayması gibi akmıştır asırlar.
Tüm bulutlar dost edinip Gerçeği,
Çok yerden yıkmışlardır kurduğun setti;
Ve benek benek sarmıştır Gerçek tüm yeri.
Ne kâr sana ah!
Bin defa daha kursan setti.
Ve kaplasan tüm gözleri;
Gerçekse zerre kadar kalsa,
Otursanız karşılıklı kefelere,
Tüy bile ağırdır senden, Onun karşısında!

Mühletin yaklaştı.
Ne yüce dağlar koruyacak seni,
Ne de derin okyanuslar.
Ne köprüler yol verecek sana,
Ne de suskun nehirler!

O gün bakacaksın gerine şaşkın,
Sadece uyduğun ve uyanların,
Önünde ise şiddetle bekleyen nar'ın.
Artık yurtsuzdur gözyaşın,
üryansın saklanamazsın,
Ezmesini istersin seni en ağır taşın;
Hep nafile, hep nafile, hep nafile!

Gerçekse; toplamış bilen yürekleri,
Kutluyorlar yüce vaadi,
İnce bir tebessüm ay simalarında
Vakit geldi, koşuyorlar kutlu yurda
İşte zafer, işte zafer, işte zafer!