Gün gelir insan gerçeğe gider
Ömür denen zaman sonuna erer
İnkar isyan dünyada kalmaz
Onlarda ölenle birlikte gider
Gün gelir azrail çalar kapıyı
Ruh terk eder beden denen yapıyı
Şöhret mevki dünyada kalır
Her şey sonunda aslına döner
Gerek varmı anlatmaya gerçeği
Görmezmi gözler,böceği,çiçeği
O her şeyde kendini üstün sananlar
Öyle omuzlarda nereye gider.
Ölünce her şey bitti diyenler
Dünyalık yaşayıp haram yiyenler
Yaradılış sırrına eremeyenler
Bir bak sessizce nereye gider.
Vakit varken bitmeden zaman
Dönmek lazım,kardır zarardan
Elbet var mutlak her şeyi yaradan
Düşün bu insanlar nereye gider.
Kayıt Tarihi : 21.4.2008 12:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Sina Arıncı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/21/gercek-144.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)