Düşüncemde canlandı, mavi taze bir anı,
Hayal ettim gönlümde, özlediğim cananı,
Hep düşündüm kendimce, karar verdim sonunda,
Her şeyden üstün kıldım, bedenimdeki canı.
Ondaki sevgiyi, benim menfaatim,
Bendekini, onun olarak gördüm,
Hep çok sevmeme rağmen,
Her sevdiğimi, geçmişe gömdüm,
Demek ki, düşüncemdeki soru,
Apaçık ve çok doğru,
Menfaati için, var olan,
Bir garip yaratık, şu insan oğlu.
Kayıt Tarihi : 6.3.2008 02:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Rafet Haznedar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/06/gercek-140.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!