Aradığım sırrı buldum nihayet;
Kul kula değilde Allah'a borçlu.
Kula kulluk ile geçmesin hayat.
Kul kula değilde Allah'a borçlu.
Önceden düşündüm; bülbülle, gülü.
Tersine akan o Fırat'la, Nil'i.
Akılla analız yapınca kulu,
Kul kula değilde Allah'a borçlu.
Toprağa her mevsim rahmet yağar.
Allah kullarını nimete boğar.
Dünyada ölenler, ahrette doğar.
Kul kula değilde Allah'a borçlu.
Başıma o kadar çok işler geldi.
Yeleni yılmadı, yılların verdi.
Verdide sonunda gerçeği buldu,
Kul kula değilde Allah'a borçlu.
Kayıt Tarihi : 25.4.2007 16:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!