Gerçeğin giden yol... Şiiri - Kadri Atmaca

ey can sen yol ve yordam nedir bilir misin
hiç sen ayan beyan yaşadın mı ki
ak ve pak bir kalp ilen
aşk ile hakikat gerçeğini
bir rüya da olsa hiç gördün mü sen
aslın neslin ile gül bahçesinden
huşuyla geçtin mi ki
sen gönlün o iç derinliğine
bir gül tohumu ekebilir misin?
al’sa bir can ancak beyazla karışır
sen hissedip de onun sırrına erebilir misin

eğer ki bilip görüp de hissettiysen
gel de bir haber ver
ki yönün demine çok az bir zaman var
kurup da kurcalama o pak duran yüreği
elbet dökülecektir gönlüne hak ettiğinin gereği
derin bir besmele çek de şükrü ekle
kel başına arasan da bulunmaz ki bir tarak
ancak ki ektiğin ne ise o çıkacaktır önüne tutarak

kimi pak gönülle akar kimiyse öz aslından
kimi vurdum duymaz huyundan
kimi yaratılıştan gelen bozuk cinsinden
din iman şarttır ancak o çekip alır
seni o düştüğün batağın pisliğinden
Hak için kalbe namaz niyazı zerk etmeden
kurtaramaz ki seni bir tek guslün
ihlas dolu bir mürşit eli ile
senin dimağını ehli bir gönül yoğurmadan
asla şefaat etmez ki sana Resulün

dünyaya tamah eden mutlak fettan bir kuldur
gittiği asla da geri dönülemeyecek bir yoldur
şah-ı devran emriyle telef olup da gider
nefsine küs olan yol
bil ki Hakka giden tek yoldur
bir solukluk bu alem elbette ki tez biter
biliş de eliyle hayır hasenat biriktirenler
elbette ki kurtuluş için hayır işleyen koldur

yarın mahşerde elbette ki divan kurulur
yavan giden adeta da yorulur
hesabı kitabı da ancak hak yoldan
ve izden asla çıkmayan kullar bilir
kul ile yetim hakkı yiyenlerin
mutlaka eli de kolu da çok fena kırılır

Hikmet elbet ki naz niyaz namaz ve zikir ister
hak hukuk ve şeriat içinde ancak kula koşulur
nifak tohumu asla derilmez hemen yakılır
ilim irfanla gidilir hak yoluna aşama aşama
doğru tefekkür içinde ki has bir yaşama
mutlaka hak ettiği şekilde bir kumaş biçilir…

(06.10.2015) AZAP…