Gerçeğimiz Şiiri - Osman Köksal

Gerçekler
Bazen hüzün getirir
Bazen sevinç.
'Yoktur belki başka hüznümüz
veya başka sevincimiz'
Ya da
'Yoktur belki başka gerçeğimiz.'
Dedim...sustum.
Biraz beni aradım karanlığın ortasında,
Elinde bir tutam sevgiyle,
Dolaşırken buldum öylece.
Umursamadım pek,
Elimdekini düşünürken,
'Yoktur belki başka servetimiz.'
Dedim...sustum.
Durdum,
Yoksul bir ışığın gölgesinde,
Sadece biraz ışık saçabilmekti tek varsıllığı,
'Belki de herbirimizin tek serveti vardır.'dedim,
Ya da 'budur belki tek gerçeğimiz.'
Veya 'budur belki tek servetimiz.'
Yürüdüm sonra,
Mest olmuş duygularla.
Ve şöyle yazıyordu sanırım,
Geçtiğim sokağın kenarındaki,
Bir yanı isli,
Bir yanı yıkılmış duvarda,
'Sevgimiz gerçek servetimiz.'