Gerçeği görmeyen göz neme lazım

Boşa yaratmamış arz ile arş-ı
Gerçeyi görmeyen göz neme lazım
Kıyamına durmuş ayı güneşi
Secdeyi öpmeyen yüz neme lazım

Şu toprak bedenim ruhla uyandı
Tenim yetmiş iki renge boyandı
Sıra geldi büyük aşka dayandı
Niyazı olmayan öz neme lazım

Mevlâ kula vermiş izani akıl
Hayat bir öğretmen dünyası okul
Çalış derslerine sende adam ol
Gösterişe duruş poz neme lazım

Vatan için bitmez dünyada savaş
Nice sineleri yaktı bu ateş
Dostu akrabayı tüm kavim kardeş
Birliği olmayan biz neme lazım

Benliğinden arın olma yabancı
Beynini kemiren dinsin bu acı
Kalbine giyindir merhamet tacı
Gönül inciticek söz neme lazım

Kul Tuncayım daha kaçgün süren var
Mevlâsına; Yunus gibi eren var
Miracında öteleri gören var
Hakikattan başka iz neme lazım