Geniş Zamanlar Şiiri - Zeki Tüyen

geniş zamanların insanlarıyız biz
bir kıvılcımın çakmasıyla birlikte
geçmişte başlar sevgimiz ve yürekte
ve geleceğe uzanır zarif bir köprü gibi
sonsuzluğa da uzanır dolu dolu
sonsuzluğa da uzanırız birlikte
bir nakış gibi ince gergeflerde
sonsuzluğun sonunu da görürüz gönül gözüyle
sevgiye değgin bariyer diye ne varsa aşarız

erguvanı çekilirken gecelerin
zamanın tütsüsü kadardır her şey
ve yağmur yüklü yalnızlıklarımız bizim
mesafelere saklanmış gibi yolların ardından
gökyüzünde istekli bir umudun parmak izleri sanki
bir gök gürültüsü kadar parlamaya hazır
ve vakitli vakitsiz seğirmeleri gözümün
freni patlamışçasına bir yokuştan
bir tarçın kokusu, zencefil kokusu olsun fark etmez
bir bitkinin kokusu olsun yeterki
bir bitkinin kokusu derinden
damıtılmış duyguların tortusu da yıllardır
bir tahayyülün gül açması gibi gönüllerde
gönüllerde yedi veren gülleri gibi
ve şadırvanda şırıl şırıl sular akarken
dudaklarımızdan dökülür ince sesli bir hece
sonra ses verir sessizlikler birden
kabarır mayası içimizdeki tutkuların
o içimizdeki tutkuların hiç tükenmeyen
ve hayallerimiz yüce dağlardan da yüce

geniş zamanların insanlarıyız biz
bir kıvılcımın çakmasıyla birlikte
geçmişte başlar sevgimiz ve yürekte
ve geleceğe uzanır zarif bir köprü gibi
sonsuzluğa da uzanır dolu dolu
sonsuzluğa da uzanırız birlikte
bir nakış gibi ince gergeflerde
sonsuzluğun sonunu da görürüz gönül gözüyle
sevgiye değgin bariyer diye ne varsa aşarız

geniş zamanların insanlarıyız biz
geniş zamanlarda geniş yüreklerle yaşarız

istanbul: 14.08.2016