bak yine şaiirin kalemine düştüm acılardayım
kalemimden akan mürekeptde hep ağlıyorum
asla sonu gelmeyen gecelere inat haykırıyorum
bir şaiirim ki kalemimden vaz gecmiyorum
bazen sevgi bazen hüzün dökülür satırlara
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta