bak yine şaiirin kalemine düştüm acılardayım
kalemimden akan mürekeptde hep ağlıyorum
asla sonu gelmeyen gecelere inat haykırıyorum
bir şaiirim ki kalemimden vaz gecmiyorum
bazen sevgi bazen hüzün dökülür satırlara
canım yanarakta olsa yazarım kalem kağıda
yüregimdeki hüzünleri sevincleri dökerim satıra
şu şaiir icin icin ağlasada şu yazdıklarına
ne kelimeler biter nede cümleler son bulur
kahreden hayatın acılarına karşı durur
şu şaiirin kalemi sonsuza kadar kırılmayacak
bazen gülecek belkide bazen ağlayacak
15.09.2014
Kayıt Tarihi : 11.6.2017 18:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!