Hayata küstüm de ne oldu san ki,
Zarar eden kişi gene ben oldum.
Dünya’nın gidişi değişmedi ki,
Saçları ağartan gene ben oldum.
Kadere sırt döndüm oralı değil,
Herkeste baht böyle karalı değil,
Kimse benim gibi yaralı değil,
Kalpte yara alan gene ben oldum.
Rahatı görmedim ömrü yaşarken,
Takılır kalırım,engel aşarken,
Hüzün darbe yapar gülüp coşarken,
Hayatta gülmeyen gene ben oldum.
İzzettin gülecek,engel olmasa,
Gözüne süzülen yaşlar dolmasa,
Umut çiçekleri erken solmasa,
Umutsuz yaşayan gene ben oldum.
Kayıt Tarihi : 13.5.2007 22:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!