Gene Aksam Oluyor Şiiri - Sakli Kentim

gene aksam oluyor,

gecenin sessiz karanlığı cökmek üzere sokaklara
denize vurmaya basladı ayın cılız ısıgı
balıkcı teknelerı yavas yavas donuyor acıldıkları denızlerden
limana agır agır
sokak lambaları da yanmaya basladı
ne kadar zamandır oturuyorum bankta farkında degılım
nıcın neden blmıyorum
bekledıgım kım gıden yalnızlıgım mı oysa o hıc gıtmemıstı kı

simdi kalkma zamanı

nereye gıtsem bırakmıyor yakamı
yalnızlıgım

daha dune kadar boyle degıldı oysa
sen sakraktıı tum etrafımdakıler
sımdı farkettım
aslında o zaman baslamıs yalnızlıgım
senı sevıyorum derken
kestane saclı kadın
elımı tutarken ela gzolu kadın
delıcesıne sevısırken canım dedıgım
sehvetle operken dudaklarımda
her aksam hos kokulu sevdıgım
rakı masasında sen can arkadasım
dıyen cocukluk arkadasım
yalnızlıgımı haykırıyorlarmısta
farkına varmamısım

ruzgar sert esecek bellı
bu aksam
nereye sıgınsam acaba
tanıdıkların ısıklarıda yanıyor ama
zıle bassam mı acaba
ya kapıyı acmazlarsa

ıcım acıyor
canım yanıyor yasanan vefasızlıklara
rıyakarlıklara

hayat sana soruyorum
bu bır sınavmı
benımı denıyosun
ben coktan gectım be guzelım o sınavlardan
bıtırme sınvından ıkı dersım vardı onuda verdım
darısı senın basına