Gençtim almadın canımı Şiiri - Toygar Ta ...

kanım bir zamanlar hoyrat akardı
göz yaşları ekerdim göğe
hiçbir şey dokunmazdı
hatta annemin yası bile

Namaz kılmazdım, on ikiye kadar
o zamanlar sahte bir nur vardı göklerde
meyve verirdi fakir ailelere
zakkum kokan elleriyle

melâl ile tanıştığımda
on beşti yaşım
o zamana kadar hüzün
acı bir lahzaydı gözümde
hızlı geçerdi vakit
taki damarımdaki
kan çıkıp gelesinceye

ilime yöneldiğimde yaşım yoktu
başımı gösteriyordum
yaşımı soran itlere
kavradım yaş bir sayı imiş
bize öğretilenler içinde

öldüğümde on yediydi yaşım
yetmişi aşmıştı başım
maarifti babam, uzundu saçlarım
sakallarım terlemeden
ben sonu tattım