GENÇLİK SEVDASı Şiiri - Bilal Yalçın

Gençlik hevesiyle tutunayım dedim bir dala
Nerden bilirdimki için başka bir kova
Bana yar olur dedim yaradan hatırına
Bilseydim nankörsün bakarmıydım topuğuna
Deli divane az gelir ömrümü ettim virane
Her akşam senin için uğradığım yer meyhane
Sen beni muhtaç ettin benim muradıma
Şiirler değil destanlar yazdım senin adına
Ben yaz kış bilmedim görmedim hiç baharı
Hep hazanı bekledim düşsün diye yaprağı
Senin hayalinle yaşadım hep öptüm toprağı
Dar geldi sığmadım bu şehrin sokakları
Hiç bir zaman dinmedi içimden aşkın feryadı
Ne dünyanın tadını aldım nede hayatın
Ömrümce hasretim görmedim yeşil yaprağı
Dar geldi sığmadım bu şehrin sokağı
Anan atan bilirdi benim neslimi
Sen beğenmedin hayatımın nesini
Yalın ayak gezdin giydin ebenin fesini
Dar geldi sığmadım bu şehrin sokakları
Adını duyduğum her an titredi buz kesti içim
Bir lokma ekmek bile haram oldu kesmedi dişim
İşte senin veda bile etmeden o gidişin
Sığmadım dar geldi bir ömür bana
Bir ömür geçti her gece hep kabus
Ömrüm boyunca yaşadım sanki açık hava mapus
Aşkı sevgiyi bilmez nankör yokmuş sende heves
Bir kelam bile bırakmadın ne ömür nede nefes
Bana dar ettin dünyayı sende yaşa gör bir kez

Zanapalının şiir defteri 5

B.Y