Gencligin ihaneti Şiiri - Cigdem Turan

Gençliğin en parlak yıllarında, insanın bedeni ona en büyük armağan gibi görünür. Güçlüdür, hızlıdır, sınırsız hayallerle doludur. Ama bazen o gençlik, insana dost değil, ihanet olur. Çiğdem’in bedeni de öyleydi… Yorgunluklarla, kırılganlıklarla, zamansız acılarla ona ihanet etmişti. O zamanlar kendini yalnız, güçsüz ve güvensiz hissetti. “Neden ben?” diye sordu defalarca. Fakat işte tam da o sancıların, o uykusuz gecelerin ortasında bir şey doğdu: şiir. Kalemini eline alınca acısını kelimelere dökebildiğini fark etti. Her kırgınlık bir dizeye dönüştü. Her gözyaşı bir mısra oldu. Her isyan bir şiir kanat açtı içinde. Ve o an anladı ki, aslında gençliğin ihaneti, ona gizli bir hazinenin kapısını açmıştı. O kapının ardında kendini buldu. Şiir sayesinde yalnızca acısını dile getirmedi, aynı zamanda yeniden kendine güvenmeyi öğrendi. Bugün dönüp baktığında, ihanet eden gençliğine kızmıyor. Çünkü o ihanet olmasaydı, belki de şiiri hiç bulamayacak, yüreğinin sesini duyamayacaktı. Şimdi şiir onun hem dostu, hem sığınağı, hem de yeniden doğduğu yerdir.