Benim masallarım, öykülerim vardı
Mevsim yazdı, mevsim bahardı
O günler saklambaç oyunlarında kaldı
Gün geçti, zaman koştu, mekan daraldı
Yakala yaşamı, uçurma ellerinden
Dünkü umutlarım parçalandı çocuk
Senin saçların kadar gürdü gençliğim
Ve umudun kadar parlaktı çocuk
Benim nehirlerim daha hızlı akardı
Güneş daha derin yakardı çocuk
Senin gözlerindeki yıldızlar kadar uzak
Ayaklarımdaki ağrılar kadar yorgun
Ufukta sönen ebedi güneş kadar solgun
Savrulurken rüzgarla ömrüm
Kavrulan olgunluğum kaldı çocuk
Kayıt Tarihi : 21.3.2009 12:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!