Maddeden yoksun iken bu yaşa kadar geldin
Çalıştın, çabaladın, benliğinde yükseldin
Kitap kitap okudun ve defter defter yazdın
Yüksek okula geldin, cevap ver! Niçin azdın?
Anan seni bu günler için mi doğurmuştu?
Vatan, isyan edesin diye mi doyurmuştu?
Ya, bunlar değil ise öz davan, öz amacın
Söyle, nasıl bulunur teskin eden ilacın?
Ben sana naçizane bir yöntem göstereyim,
Yeter ki sen haklı ol, canım iste vereyim.
Dost acı söyler, buna kızmamak gerek gardaş,
Biz kahraman bir ırkız, haklıya veririz baş.
Özbeöz Müslüman’ız, hemide Türk genciyiz,
Dostlara yardımcıysak, düşmanlara kinciyiz.
Şu yabancı rejimler, doktrinler nene gerek,
Öz kültürüne sarıl, yurduna sen ol direk.
Bu millet asırlarca baş eğmedi silaha,
Birbirmize düşürdü düşmanlar bizi aha.
Kardeş kardeşe kindar, baba oğla düşman,
Gene biz olacağız elbet, sonunda pişman.
Eyy Müslüman Türk genci, artık benliğine dön!
Söyle, haykır var mıdır daha değerli bir yön?
Eyy Yarab, bir yol göster şaşıran kullarına,
Onları nasip eyle, hak olan yollarına.
(16.02.1977 MİLLİ GAZETE de yayınlandı)
Sezayi TuğlaKayıt Tarihi : 8.10.2012 20:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yetmişli yıllarda gençliğin arayış içinde olduğu kaos ortamındaki hali, memleket düşmanları için büyük bir fırsat teşkil ediyordu. Özümüze uymayan değişik rejim ve doktrinlerin rüzgarına kapılmakta olan gençlere o yıllardaki psikolojiyle yazmış olduğum uyarı dizeleri.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!