Gençliğe Nasihat.. /.. O Sessiz Mahalleler

“ GENÇLİĞE NASİHAT / O SESSİZ MAHALLELER “

Yine yalnız kaldım, aldım yine başımı ellerimin arasına, düşüncelerimle baş başa
Hayat acımasız, bakmıyor hiç kişiye, ne göze, ne kaşa, ne O gözlerden akan yaşa
Mahkum doğmuşuz bir kere, bir lokma ekmek, bir yudum su, bir kaç kap aşa
Öylesine alışmışız ki bu zor savaşa
daldık mücadeleye, feleğin elinde olduk maşa
* * * * * * * * *
Kimi mal mülk para peşinde, kimi ekmek telâşında, talim eder üç beş kuruş maaşa
Bin bir türlü engel doludur yaşam, nasıl geldik ki bu yere, nice engelleri aşa, aşa
Anlamsız bir telâş içindeyiz, bir koşuşma, bir debdebe, bir hengâme, bir temaşa
Hayat zaten mücadele, kanaatkâr olmak yeter, nedir bu hırs, nedir ki bu karmaşa
* * * * * * * * *
Ne olur bir son verilse, doymak bilmez nefsimizdeki, bu gereksiz, bu anlamsız savaşa
Bir esnaf, bir emekçi, bir memur, hatta reisicumhur,
Olsan da en yüksek mertebede bir paşa

Git te gör O sessiz mahallelere, hani nerde O debdebe, O hengâme, bak bakalım, hani nerde O temaşa
Bütün çabalar boşa, yine döneceksin sonunda sende elbet naaş'a,
kalacaksın üstünde bir öbek toprak ve başındaki bir taşa
İşte bizde geldik farkına bile varamadan koşa, koşa
Yarım asrı devirdik, ulaştık tam elli üçüncü yaşa
İster mutlu, doğru, İster pişmanlıkla, nasıl yaşarsan yaşa
Başını vursan da taştan taşa, dönmek mümkün mü başa
İster ağla kaçan fırsatlara, İster boş geçen zamana, akılsız başa
Gençliğini geçirdin, şimdi, yaşayabilirsen yaşa

Yalnızca bir sitemdir bu kendime, İsyan değil bu, haşa
nasılsa son geliyor, ne gerek var aceleye, ne gerek var telâşa
İster gülerek, İster ibretle okusun her okuyan, İsterse hayretle, şaşa, şaşa
yeter ki gençliğin kıymetini bilsin, önem versin her yaşa

Zamanı boş geçirmesin ama, değerde vermesin fazla mala mülke, para pula ve aşa
İmkânsız kâr etmiyor, ne itibar, ne şan şöhret, ne şaşaa