bir gençlik, bir gençlik, bir gençlik...
"zaman bendedir ve mekân bana emanettir! " şuurunda bir gençlik...
devlet ve milletinin büyük çapa ermiş yedi asırlık hayatında ilk ikibuçuk asrını aşk, vecd, fetih ve hakimiyetle süsleyici; üç asrını kaba softa ve ham yobaz elinde kenetleyici; son bir asrını, allah'ın kur'an'ında "belhüm adal" dediği hayvandan aşağı taklitçilere kaptırıcı; en son yarım asrını da işgal ordularının bile yapamayacağı bir cinayetle, türkü madde plânında kurtardıktan sonra ruh plânında helâk edici tam dört devre bulunduğunu gören... bu devirleri yükseltici aşk, çürütücü taklitçilik ve öldürücü küfür diye yaftalayan ve şimdi, evet şimdi... beşinci devrenin kapısı önünde dimdik bekleyen bir gençlik...
gökleri çökertecek ve yeni kurbağa diliyle bütün "dikey"leri "yatay" hale getirecek bir nida kopararak "mukaddes emaneti ne yaptınız? " diye meydan yerine çıkacağı günü kollayan bir gençlik...
Adettendir,seven vurulur
Sevilenindir gurur
Sevgi dolu dizgin
Sevgi içten
Sevgi savunmasız
günümüz türkiyesinde necip fazıl ve onun savunduğu kıymetli fikirlere değer veren ve onları yönlendiren insanları göremiyorum.bu vasiyetten bu güzel nasihatten gün geçtikçe uzaklaşıyoruz sanki.ama yarınlar bizimdir elbet bizimdir.gün doğmuş gün batmış ebet bizimdir diyen üstadın sözlerini de yabana atmamak lazım
necip fazıl bana göre içinde yaşamadan yazmayan bir şair. Rüzgara kahpe demişse rüzgarın bir yanlışını görmüştür. hayatta herşey somut kavralardan ibaret değil bence. soyutluk somutluğun kaynağı diye değerlendiriyorum. genç olmak büyüğünün tecrübesinden yararlanmaktan geçer... yaşını başını almış olanlar yaşının boyunu henüz geçememişler...
gönlüm uçmak dilerken semai ülkelere
ayağım takılıyor yerdeki gölgelere...
NECİP FAZIL KISAKÜREK....
gençlik sorunlu diyenlere en güzel cvp üstadın hidabesi
Gunumuz Turkiyesinde biz genclerin durumuna bakiyorum da, sanirim Necip Fazil'in vasiyetiyle pek bir alakamiz kalmamis gibi. Sele karsi yuzmeye calisiyor bazilarimiz ama yine tokati sele karsi yuzmeye calisan fikir arkadaslarimizdan yiyoruz. Belkide sele karsi yuzmeye calisan birtek bizizdir de farkinda degilizdir. Neden insanlar her turlu zorluga karsi kulaclarini biraz daha hirsla atmazlar da bir anda hemen kolayi secip bizi bu yolda yalniz birakmayi tercih ederler.
Saygilar
Bu şiir ile ilgili 64 tane yorum bulunmakta