Gencecikten Çınarcık Şiiri - Seyfi Karaca

Sallanmış yoksul bir mendili uzakların ardından
Aklının ucundakileri aramaya, nice kaçaklar
Bulmaca boşlukları gibi nutku sus,
Bilinmezliği yangın
Yıllarca yollara düşüp de
Uzakları nasıl solduğundan
Fidan dalların gonca hesabına alemi bir büyük hayal
Yazgı sızı ne döküldüyse yoluna
Aynı dikenlere dağlandığından hazanın
Yurdu neresidir? Hasreti kime
Haber alınmayan bahar tekrarlarını peşin peş
Hükme bağlanandığında son vade
Koridordan koridora balkon asmakla gün dolar
İçten içe son baharlığa göçenin
Ki benzi bir dolu, bir sarıdır ki..
Birazı geçmişe gazelleşen kavak yaprağının
Birazı öksüz adlı, gönül sarhoşu
Bir incecikten çınar dalı haniyası dünü düş,
Kendi kalbinin o birazlardan gülü
Yarını
Hani biraz aşk adaşı
Ve hayal..Diğer kalanı kül.

Seyfi Karaca.........Mayıs / 10