Ölüm cephesinde
Vızıldayan kurşunlar
Ağustos böceklerini anımsatır
Toprağa başı düşen asker
Ağustos böceklerine
En yakın olanıdır
Hayriye'ye
Okuduğum hiçbir kitapta bulamadım
Akşam eve geldiğimde
Kapı eşiğinde
Yüzünde biten çiçek tarlasını
Binaların kolları arasından
Başını uzatan
İhtiyar bir külah
Bağırıyor geçenlere
“Galatayım ben, Galata
Nasıl tanımazsın beni
Geçmiş zaman kiplerini
Rafa kaldırdım bir sabah
Tarihin öznelerinden uzakta
Barış içindeyim şimdi
Ne savaş ne de gözyaşı
Varsın dünya sizin olsun
İşte şimdi
Koynundayız seninle
Koyulaşmış bir yalnızlığın
Sarıl bana
Sar beni
Hüzün taneleri
Kuşlar
Bulutların bahçesinde
Bilye oynar
Avcıdan gizli
Martıdır gözcüsü
Serçedir çığırtkanı
Nenesinin evinden
Kanala doğru bakan kız
Çiçek toplar
Değirmenin eteğinde
Vazolar öksüz kalmasın diye
Babasının anlattığı öyküler
Çocukken bir kez uçmuştum
Mandaldan yaptığım uçakla
Gökyüzü diye bellediğim
O mavi halının
Tam ortasında
Masallar mutlu son ile bitmeli
İyiler ödüllendirilmeli
Kötüler cezalandırılmalı
Gökten üç tane elma düşmeli
Ve sen
Benim olmalısın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!