Yetiştirme yurdunun,
En mahzun çocuğu,
Bir bayram günü,
Pencereden bakıp bakıp,
Bir kuytu köşede ağlar ya hani,
İşte o an;
Yüreğinde bir isyanın,
Kıvılcımını ateşler minik yüreği...
Ben öyle bir ruhtayım işte Pınar! ...
*
Unutumam ki ben hiç bir acıyı,
Şarkılarımız hüzne karışmıştır bizim...
Kimi yağmurdan sonra,
Gökkuşağı açar ya hani,
Akıttığımız gözyaşlarımızdan sonra,
Genç gidenler açsın gökyüzünde Pınar!
Kayıt Tarihi : 13.4.2012 10:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir yitiridiğimiz Pınar Kinson Kardeşimin anısına yazılmıştır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!