1. Fasıl – Gökten Düşen Kadın
Celestina, yıldızların kıyısında doğmuş bir sırdı.
Ne tamamen dünya ne de tamamen göktü.
Yüzüyle günahı, gözleriyle mağfireti taşıyordu.
Adımlarıyla toprak titreşir, kalbiyle rüzgâr konuşurdu.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta