Kaybettiğim o kadar kan var ki damlalarımı sayamıyor, oluk oluk toprağa bakıyorum. Öyle bir gözden düştüm ki tövbem bu yüzdendir aşka.
Şimdi bir tık yükselttim sesimi hayata karşı. İçimi parçalayan isminin telaffuzunda zorlanmıyor değilim. Seni düşünürken çekilen kanım ve geçmişin acısı var cismim de kaybolan.
Başka kim kaldı?
Kimin selamını aldım da, bu kadar mayhoş bakıyorum hayata? Her şeyin bir sebebi olur derken yazmanın bahşettiği güzelliği görmeyecek kadar fakirdim eskiden. Eskiden her şey yeniydi. En güzel geleceğimin en eski şiiri selam olsun sana.
Kayıt Tarihi : 22.9.2013 13:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!