Ben maşa olmaya razıyım.
Sen yeter ki elini tuttuğumda sevgini iki yandan sıkı sıkı sar.
Sar da; bu aşkı nikah masasına kadar götürebileyim.
Ayrılık bulaşmasın ellerime...
Ben yolcu etmeye razıyım.
Sen yeter ki belini kavradığımda, göğsüme yasla başını.
Yasla da, üşümesin kalbim.
Her el sallamam da arkandan,
Korkum, bürünmesin el altından yüreğime.
Hatırımda kalan o güzelim gözlerin yerine...
Ben yasak olmaya razıyım.
Sen yeter ki yaslarımın en göz alıcı akı ol.
Derdim tasam senlensin, ol da.
Senlensin güneş, senlensin ay.
Parlasın yıldızlarımız,en son birlikte yürüdüğümüz o yolda.
Senlensin anılarım, senlensin heyecandan içemediğim bir yudum çay.
Son mehtabında eline tutuşturduğum elimin karşısında,
Gelmişine, geçmişine parlasın dolunay.
Kayıt Tarihi : 23.8.2013 04:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!